Θανάσης Βαλτινός (1932):

Γαμήλια πτήση

​​Προ πολλών ετών παραστάθηκα μάρτυρας μιας συμπτωματικής λαθρανασκαφής. Αυτό έγινε στη Σπάρτη, στις παρυφές της πόλης. Η αξίνα του εργάτη, που άνοιγε θεμέλια σε μια πίσω αυλή για να στηθεί βιαστικά ένα παράνομο κουζινάκι, χτύπησε σε κάτι στέρεο. Εμπειρος σ’ αυτά ο εργάτης, καθάρισε με μια βρεγμένη πατσαβούρα, και με αρκετό πρέπει να πω σεβασμό, τα χώματα και στα μάτια μας άστραψε το ελληνιστικό μωσαϊκό: Ο Ταύρος-Δίας σε εκείνη την ευφρόσυνη γαμήλια πτήση με την Ευρώπη, αισθησιακή και λίγο κρυφοκρέατη για τα τωρινά μου γούστα, να ταξιδεύει καθισμένη ανέμελα πάνω στη ράχη του. Ο εργάτης μάς κοίταξε – ήμασταν 6-7 παιδιά μαζεμένα εκεί. Υστερα φώναξε τον ιδιοκτήτη. Ο ιδιοκτήτης ήταν μπροστά με τον εργολάβο. Ηρθαν τρέχοντας. Ο εργολάβος βλαστήμησε και πήρε το φτυάρι να ξανασκεπάσει τον λάκκο. Ο ιδιοκτήτης τον σταμάτησε. Ηταν τριαντάρης, είχε πρόσφατα κατεβεί από το ορεινό χωριό του και δούλευε στο σωματείο φορτοεκφορτωτών μείζονος Σπάρτης. Συνήθως κατέβαζαν από το τρένο σακιά λιπασμάτων για τον γεωργικό συνεταιρισμό. Ή φόρτωναν πορτοκάλια. Ηθελε να παντρευτεί και έφτιαχνε αυτό το κουζινάκι. Ο εργολάβος βιαζόταν ανήσυχος. Τι θα κάνεις; είπε στον ιδιοκτήτη, πάντα με το φτυάρι στα χέρια. Τίποτα, είπε εκείνος κοιτάζοντας μαγεμένος το μωσαϊκό. Θα σ’ το πάρουν, είπε θυμωμένος ο εργολάβος. Θα σ’ το πάρουν. Ο ιδιοκτήτης κούνησε το χέρι του αδιάφορα σα να μη τον είχε ακούσει.

Από την ''Καθημερινή''

Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, το 1932. Οικογενειακές μετακινήσεις, που συνδέονται με τις δυσκολίες των κατοχικών και μετακατοχικών χρόνων, τον ανάγκασαν να φοιτήσει κατά σειρά στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα όπου ζει έως σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο. Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και Η.Π.Α., καλεσμένος από Πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα. Έχει μεταφράσει τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη και την "Ορέστεια" του Αισχύλου, που παίχτηκαν στην Επίδαυρο το 1979 και 1980 αντιστοίχως, από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.
Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα". Το 1990 τιμήθηκε επίσης με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο: "Στοιχεία για την Δεκαετία του '60". Διετέλεσε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων της οποίας υπήρξε πρόεδρος επί σειρά ετών. Διετέλεσε γενικός Διευθυντής του 2ου Καναλιού της Εθνικής τηλεόρασης 1989-1990. Στις 5 Ιουνίου 2008 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην έδρα της Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Τον Δεκέμβριο του 2012 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.