Φρέντυ Γερμανός (1934-1999):

Το πρώτο και βραβευμένο κείμενο του Φρέντυ Γερμανού

Ήταν από τις καλύτερες πένες της εποχής του, άσχετα εάν χρησιμοποιούσε πάντα γραφομηχανή. Κι είχε στιλ που δεν το αποχωρίστηκε ποτέ. Από τα πρώτα κείμενα, έως τα τελευταία, οι λέξεις «φώναζαν» ότι ανήκουν σε δικό του γραπτό.

Για πολλούς αυτό το στιλ τον εμπόδισε να γίνει περισσότερο αληθινός. Να ανοίξει την καρδιά του στον αναγνώστη. Το στιλ επέβαλε να σκορπά χαμόγελα, να δίνει έξυπνες απαντήσεις, ακόμα και σε κουτές ερωτήσεις και να αυτοσαρκάζεται. Στα κείμενά του ποτέ δεν έπαιρνε (και) τον εαυτό του στα σοβαρά.

Ποτέ, εκτός από το πρώτο κείμενο. Στα 19 του χρόνια κι ενώ ήδη είχε τελειώσει το Βαρβάκειο και είχε αρχίσει να παρακολουθεί μαθήματα δημοσιογραφίας συμμετέχει στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος που διοργανώσει για λογαριασμό της «Βραδυνής» ο Μπάμπης Κλάρας, από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της εποχής του και αδελφός του Άρη Βελουχιώτη. Μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν «ιερά τέρατα» των γραμμάτων. Ο Καραγάτσης, ο Θεοτοκάς, ο Τερζάκης, ο Μυριβήλης. Ο Φρέντυ Γερμανός βραβεύεται και στις 26 Αυγούστου 1953 το διήγημά του δημοσιεύεται στη Φιλολογική σελίδα της εφημερίδας.