Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ (1916- 2011): Ένας από τους καλύτερους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.






ΑΝ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
                                                           Στον Ηλία Κεφάλα
Αν ύστερα από τόσα ποιήματα
Δεν επιζήσει ο λόγος μας
Αν ύστερα από τόσα πουλιά
Δεν επιζήσουν κάποιοι κελαϊδισμοί τους
Τότε σίγουρα θα σταματήσει
Η τελετουργία της Άνοιξης
Θε ξεφτίσει το φως
Θα εξατμισθεί το άρωμα
Της αστραφτερής του λόγχης

ΣΤΙΣ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΠΕΔΙΑΔΕΣ
Θ' αναχωρήσω ένα πρωί
Όταν θα έχουν όλα τα ρολόγια σταματήσει
Και θα προχωρήσω μακρυά απ' τα κοιμητήρια
Μακρυά από τους σταθμούς
Εκεί ψηλά στον ορίζοντα
Για ν' ανταμώσω χιλιάδες γαλάζιες κοπέλες
Που κοιμούνται χρόνια λησμονημένες
Στις ουράνιες πεδιάδες

ΑΥΤΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑ
Ο ποιητής
Αυτός ο αθώος
Αυτός ο μάγος
Ο θαυματοποιός
Ο μυστηριώδης δαμαστής των λέξεων
Που λατρεύει την ομορφιά
Αυτός ο μικρός θεός που μιλά
Και με το λόγο του γίνεται φως

Από το fb του Ηλία Κεφάλα

Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΟΡΟΓΚΑΣ (1936): Από τους αγαπημένους μου ζωγράφους

Πόρος

Γράφει ο Σωτήρης Σόρογκας




ΟΠόρος μετά τον πόλεμο, όπως άλλωστε η Αίγινα και η Ύδρα, ήτανε τόπος συνάντησης αστικών οικογενειών και διανοουμένων, κυρίως της γενιάς του ’30, δημιουργώντας αφετηρίες ερώτων, συζητήσεων και ιδεολογικών αντιπαραθέσεων.
Είναι χαρακτηριστικό το γράμμα, εκείνης της εποχής, που έστειλε ο Σεφέρης στο φίλο του Γιώργο Κατσίμπαλη, σχετικό με το ποίημά του «Κίχλη» – βουλιαγμένο καραβάκι με αυτό το όνομα στα νερά του Πόρου. Εκεί ο ποιητής αναφέρεται με μοναδικό τρόπο σε νοηματοδοτήσεις του φωτός, στο συναίσθημά του «που ταυτίζει την ανθρωπιά με την ελληνική φύση» ή ακόμα «πως υπάρχει μια λειτουργία ενανθρωπισμού στο ελληνικό φως». Σκέφτομαι τις συζητήσεις εκείνου του καιρού στον Πόρο και ψάχνω ματαίως να βρω αντιστοιχίες με τη δικιά μας ζωή, παρατηρώντας το σπίτι που γράφτηκε το ποίημα με το κόκκινο της Πομπηίας να στέκει βουβό στην ερημιά του και στην ερημιά μας.
Η λέξη κρίση, η οποία σήμερα μας συνοδεύει και μας βασανίζει ως οικονομικό αδιέξοδο, είναι φανερό ότι αδυνατεί να ερμηνεύσει μια άλλη, βαθύτερη κρίση, ολόκληρης της ζωής μας.
*Ο Σ.Σ. είναι εικαστικός. Mε έργα του συμμετέχει στην ομαδική έκθεση «Αιγαίο: Ταυτότητες + Διαδρομές» στην Γκαλερί Citronne στον Πόρο. 
Από την ATHENS VOICE

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ (1947): Ο κοντοπατριώτης, (Μεσσηνία), αγαπητός μου συγγραφέας.


Στα βιβλιοπωλεία το τρίτο του βιβλίο , ύστερα από τα Φορτηγά (2011) και τους Αριστεριστές (2015). 
Δέκα ''δυνατά'' διηγήματα, που συμβαίνουν δίπλα μας, στη πόλη που ζούμε.  
Ο Δ. Κουκουλάς παρατηρεί τα γεγονότα με τη δική του ευαίσθητη ματιά και τα καταγράφει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.