Κώστας Περδίκης:

 Μια φωτογραφία, πολλές θύμησες...

1976

Με τον συνεργάτη και συνέταιρό μου Σπύρο Γρηγορόπουλο, στο νεοσυσταθέν γραφείο μας στον Λυκαβηττό, οδός Αποκαύκων, αρ. 21

Νέοι Μηχανικοί, φερέλπιδες.

Οι προσωπικοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα σχεδιαστικά βοηθήματα (αutocad, κ.ά.) καθώς και τα υπολογιστικά προγράμματα Στατικών μελετών ανύπαρκτα, ακόμη και στα πιο τρελά όνειρά μας.

Τότε, σχεδιάζαμε με μολύβι σε ριζόχαρτα και μελανώναμε σε διαφανή  χαρτιά με ραπιδογράφους.

Για βοήθεια στο σχέδιο είχαμε τρίγωνα, χάρακες, καμπυλόγραμμα, διαβήτες, ταφ ή parallilo.

Για τους υπολογισμούς μας μόλις είχαν εμφανιστεί τα πρώτα κομπιουτεράκια τσέπης των τεσσάρων (4) πράξεων.

 

Υ.Γ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μας στο Ε.Μ.Π.  προλάβαμε, πριν εγκαταλειφθούν οριστικά,   τους γραμμοσύρτες και τους  λογαριθμικούς  κανόνες…