Κώστας Περδίκης: Ο ποδηλάτης

 

Ζαχάρω,1956.

Ένα παιδί ποδηλατεί χαμογελώντας προς τον φωτογραφικό φακό.

Βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κάτω από το σημερινό σταυροδρόμι και το φανάρι.

Μόλις έχει προσπεράσει τον μεγάλο πλάτανο, το Ηρώον και το Ζαχαραίικο πηγάδι, με το δροσερό και εύγευστο νερό του.

Πίσω του, δεξιά, το κτίριο της Ηλεκτρικής, που φώτιζε με ρεύμα, "110 συνεχές",την πόλης μας πριν τη ΔΕΗ.

Απέναντι, αριστερά, η ταβέρνα της Καπριάναινας, όπου για δύο χρονιές παίρναμε, πριν το σχολείο, το πρωινό μας.

Ήταν από τη βοήθεια της UNRRA και αποτελείτο από γάλα σκόνης και κίτρινο τυρί.

Στο βάθος τα σπίτια της αγοράς όπως περίπου σώζονται μέχρι σήμερα.

Ο κεντρικός μας δρόμος ακόμη με χώμα και πέτρες.

Ο άλλος, ο Εθνικός, θα "περάσει"λίγα χρόνια αργότερα.

Υ.Γ.

Η παρούσα δημοσίευση ας θεωρηθεί σαν ένα μνημόσυνο για τον γελαστό ποδηλάτη, τον Βασίλη Πετρόπουλο…

(Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση της Λίτσας Πετροπούλου).