Φωλιά πελαργών στην Φιλιππιάδα:

 Ζωντανή 24ωρη βιντεοσκόπηση

 Eύα Στετς από Every Stork in Greece 

Όπως ξέρετε, έφτασε χθες (17 Μαρτίου 2022) ο πελαργός στην φωλιά στην Φιλιππιάδα. Είναι η γνωστή σε όλους φωλιά των πελαργών που παρακολουθούμε ζωντανά με την μετάδοση της κάμερας ιντερνέτ. Από τις πρώτες ώρες ο πελαργός ασχολήθηκε με την φωλιά και ταχτοποιούσε τα κλαδιά γύρο της. Σημαντική συμπεριφορά, γιατί μας δείχνει, ότι το πουλί νιώθει δική του την φωλιά και θέλει να παραμείνει σε αυτήν (οι επισκέπτες δεν ασχολούνται με την «τακτοποίηση» της φωλιάς). Ο πελαργός έμεινε την και την νύχτα στην φωλιά και σήμερα εκεί είναι. Λογικά τώρα θα περιμένει τον (την) σύντροφο του.

Για την ώρα η αναγνώριση, ότι είναι ο ίδιος πελαργός είναι εύκολη, μιας και είναι λίγο λερωμένος στην πλάτη . Με τον καιρό το «σημάδι» θα φύγει αλλά προς το παρόν, εύκολα θα ξεχωρίζουμε τον πρώτο πελαργό της φωλιάς (δείτε το κόκκινο βέλος στην φωτο).

Όσον αφορά (γενικά) την άφιξη του πελαργού στην συγκεκριμένη φωλιά - δεν υπήρχε καθυστέρηση. Συγκρίνοντας τον ερχομό από τις προηγούμενες χρονιές, θα έλεγα ότι έφτασε νωρίς. Τα πιο κάτω στοιχεία με τις αφίξεις των πελαργών τα έκανε ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΖΗΚΟΣ, που χάριν σε αυτόν έχουμε αυτήτην όμορφη μετάδοση. Ευχαριστούμε ! 

• 2018 στις 18 Απριλίου
• 2019 στις 19 Μαρτίου
• 2020 στις 13 Μαρτίου
• 2021 στις 27 Μαρτίου

Εύχομαι καλές παρατηρήσεις και καλή αναπαραγωγική σεζόν σε όλους τους πελαργούς!

Κάντε ''κλικ'' εδώ: filoiko.gr

ΓΙΟΒΑΝ ΤΣΑΟΥΣ, ΣΤΕΛΛΑΚΗΣ ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ, 1938:

''Δροσάτη Πελοπόννησος''

 

Κώστας Περδίκης:

 

Ο τόπος μου

(ανάμεσα στα σημεία του ορίζοντα)

 

Ο τόπος μου στα Δυτικά

το Ιόνιο αγναντεύει

και χαίρεται το κύμα του

παρά θιν’ αλός αφρίζοντας να σκάει.

 

 Ευλογημένα λιόδεντρα μας ζώνουν

και ο κάμπος μας μέχρι τη Λίμνη φτάνει,

που απ’  το νερό της στον Βοριά

ο Λαπίθας ξεδιψάει.

 

H  Βουνούκα στην Ανατολή

κάθε αυγή τη μέρα ξημερώνει

και τα νερά της να χυθούν στο πέλαγος

με το ποτάμι στέλνει.

 

Δασιά βουνά την Αρκαδιά

στον Νότο αγκαλιάζουν

που απ’ το κάστρο τ’ αψηλό

το ''χαίρε'' της μας γνέφει.

(Αρκαδιά = Κυπαρισσία)

Μανώλης Καλομοίρης (1883-1962):

 

Το πρώτο από τα πέντε πρελούδια γιά πιάνο που συνέθεσε ο Μανώλης Καλομοίρης το 1939.

 Ερμηνεύει η ελληνοαμερικανίδα πιανίστα Maria Choban.

Πηγή: ''Σκακιστικό καφενείο''

Μιχάλης Γκανάς (1944):

 Μαύρα Πιόνια

Μαύρα χρόνια άσπρα χιόνια

πότε πέρασαν τα χρόνια.

Άσπρισε η μαύρη κόμη

δεν μετάνιωσα ακόμη.

Γκρίζα χρόνια, άσπρα χιόνια

μου 'τυχαν τα μαύρα πιόνια,

η παρτίδα μου στη μέση,

τ' άλογα στην ίδια θέση.

Άσπρη κόμη σαν το χιόνι,

κι ούτε μου 'πανε συγγνώμη,

ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Χάρος

πού το βρήκανε το θάρρος.

Πηγή: ''Σκακιστικό καφενείο''

Νίκος Δήμου (1935):

 

Το καμηλό παλτό

* Η κυρία στεκόταν όρθια έξω από έναν μεγάλο φούρνο στην Κηφισιά. Ήταν ντυμένη απλά αλλά καλόγουστα και φαινόταν σαν να περίμενε κάποιον. Προσπερνώντας, την άκουσα να μου ψιθυρίζει: «Συγγνώμη, πεινάμε».

* Σταμάτησα κατάπληκτος, βέβαιος πως δεν είχα ακούσει καλά. Όμως η κυρία, με χαμηλωμένο βλέμμα, επανέλαβε τη φράση.

* Μπήκα βιαστικός στον φούρνο, αγόρασα, έκανα ψιλά και, φεύγοντας, της έβαλα στο χέρι ένα μικρό χαρτονόμισμα. Δεν μου πήγε να δώσω κέρμα. Πρόσεξα το χέρι. Ήταν περιποιημένο. Το ψιθυριστό «ευχαριστώ» σχεδόν δεν ακούστηκε.

* Το συναπάντημα αυτό με συγκλόνισε σαν γροθιά στο στομάχι. Σίγουρα κάθε φτώχεια είναι οδυνηρή, αλλά η φτώχεια του νεόπτωχου αξιοπρεπούς αστού είναι πιο σκληρή. Δεν έχει μάθει την ένδεια, ζούσε μια καλή ζωή, και ξαφνικά τα χάνει όλα. Ο άλλος, που ζει χρόνια στη φτώχεια, έχει ξεδιπλώσει στρατηγικές και άμυνες τις οποίες ο νεόπτωχος δεν υποψιάζεται καν.

* Και ξαφνικά ο νους μου πήγε πολλά χρόνια πίσω. Στο τέλος της φοιτητικής μου ζωής στη Γερμανία συνεργάστηκα σε μια ταινία και είχα κερδίσει αρκετά. Από τα κέρδη μου είχα αγοράσει ένα μεγαλοπρεπές καμηλό παλτό.

* Γύρισα στην Ελλάδα, βρέθηκα μέσα σε μία οικογενειακή θύελλα - με αποτέλεσμα, ενώ υπηρετώ τη θητεία μου, να πρέπει ταυτόχρονα να κερδίσω τα προς το ζην. Όχι μόνο για μένα αλλά και για τη μητέρα μου.

* Πέρασα δύσκολα εκείνο τον χειμώνα και συχνά κοιμήθηκα νηστικός. Όταν δεν ήμουν υπηρεσία, φορούσα πολιτικά και χτυπούσα πόρτες για δουλειά. Έκανα τα πάντα: μεταφράσεις, μαθήματα, κείμενα, αλληλογραφία.

* Θυμάμαι τι ζημιά μου είχε κάνει το καμηλό παλτό. «Μα, τι ανάγκη έχεις εσύ;» ο ένας, «Α, θα παίρνεις ακριβά!» ο άλλος. Μέχρι που βρήκα να το πουλήσω και ησύχασα. Μαζί με όσα ξεπουλήσαμε τότε -χαλιά, σερβίτσια, κοσμήματα- έφυγε κι αυτό.

* Προσέξτε λοιπόν: η νέα φτώχεια φοράει συχνά καμηλό παλτό. Και ξεγελάει. Αφήστε που κρύβεται διότι ντρέπεται. Δεν έχει το θάρρος της ανάγκης της.

* Αναζητήστε την εκεί που δεν την περιμένετε. Δεν ζητιανεύει στις γωνίες, ούτε επαιτεί φανερά. Αλλά, ψάχνοντας, θα μάθετε για την οικογένεια του απολυμένου πενηντάρη στελέχους που στερείται που κρυώνει γιατί δεν μπορεί να πληρώσει θέρμανση, που δεν έχει για το χαράτσι και κινδυνεύει να μείνει χωρίς ρεύμα. Κι αν μπορείτε, βοηθήστε. Διακριτικά…

Πηγή: ''Σκακιστικό Καφενείο''