Κώστας Περδίκης: Με αφορμή μια φωτογραφία (18)

Στην Πάρνηθα 

Μια Κυριακή στην Πάρνηθα,

με τη  Φωτεινή και τον Αποστόλη.

Ανάμεσά τους, φαίνομαι ξένοιαστος,

 μόλις έχω απολυθεί από τον στρατό.

Η Φωτεινή με το θλιμμένο της μειδίαμα,

σαν να κάτι να τη φοβίζει.

Ο Αποστόλης πάντα γελαστός, πάντα καλόκαρδος,

περιμένει να απολυθεί κι αυτός.

Εκείνο το κακό καλοκαίρι της  «φυγής» του

είναι πολύ μακριά ακόμη…

Θα ’ταν άνοιξη του ’75