Ο σταθμός
Πάνε χρόνια, που το
τελευταίο τραίνο πέρασε από δω …
Οι γραμμές σκουριάζουν,
πνιγμένες στα αγριόχορτα.
Οι πόρτες σφαλιστές κι οι
πάγκοι έρημοι.
Ψυχή καμία.
Η πλαϊνή επιγραφή,
ξεθωριασμένη.
Το βαγόνι, από τότε,
ξεχασμένο.
Μονάχα ένα κομψό ποδήλατο,
ακουμπισμένο στο
καλοχτισμένο ντουβάρι.
Να μου θυμίζει το άλλο, το
πρώτο μου,
εκείνο το κόκκινο, το Hercules,
που κάποιο απόγευμα, γύρω
στο ’60,
το Αθηναϊκό τραίνο το ’φερε
μέχρις εδώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου