Κώστας Παρδίκης:

 

Ασθμαίνοντας

Το ξημέρωμα γοργά γίνεται δείλι.

Ανάσα δεν παίρνουν οι ωροδείκτες.

Μέρα με τη μέρα ο χρόνος μας τελειώνει.

Τρέχουμε, μια ζωή, μπας και προλάβουμε…