Κώστας Περδίκης: Με αφορμή μια φωτογραφία (5).

Η λίμνη

Ακύμαντη, απόλυτα γαληνεμένη, σιωπηλή...

Αληθινός καθρέφτης, πολύτιμος.

 Η Αρήνη, το Γεράνιο και η Ολυμπία, ξενοδοχεία όμορφα,

στον μεσοπόλεμο φτιαγμένα.

Τα είδωλά τους βλέπουν, μέσα του, και καμαρώνουν.

Πίσω τους, το πευκοδάσος, φόντο, σκοτεινό.

Η βενζινάκατος να ξεκινά τον μικρόν της διάπλουν,

για τα λουτρά, απέναντι 

και

τα σύννεφα να σμίγουν με τα βούρλα, ερωτικά.

Θα ’ταν καλοκαίρι, λίγο πριν το ’60…