Κώστας Περδίκης: Με αφορμή μια φωτογραφία (7).

Μιαν άνοιξη

Φορούν και τα δυο τους ρουχαλάκια όμορφα,

από το ίδιο ύφασμα φτιαγμένα.

Τα ’ραψε η μάνας τους, από τις πιο καλές μοδίστρες .

Ποζάρουν στον φωτογράφο, στο περιβόλι του παππού,

ανάμεσα σε πρασινάδες και λουλούδια.

Λουλούδια και κείνα, τρυφερά, τότε … 

Θα ’ταν άνοιξη, του ’53.